Op maandag 11 november vond een bijzondere terugkomdag plaats voor traumapatiënten en hun naasten in het UMC Utrecht. Samen met ruim 80 aanwezigen, waaronder patiënten, familieleden, vrienden en zorgprofessionals, was het een dag vol waardevolle ontmoetingen, reflectie op de geboden zorg en hoopvolle gesprekken over de toekomst. De rode draad van de dag: trauma is een ziekte, traumapatiënten verdienen een eigen stem.

En deze rode draad is precies het bijzondere van het inclusieve traumasysteem en de integrale zorg in het traumacentrum van het UMC Utrecht. Trauma als ziekte is ook de rode draad in zowel onderzoek als onderwijs. Falco Hietbrink, traumachirurg: “Doordat mensen ernstig letsel hebben, slaat het immuunsysteem op hol (wordt overactief en gaat op slot), en ontstaan er bij patiënten verschillende complicaties, zoals infecties. Daarom zien we trauma als ziekte en verdient deze unieke groep patiënten een stem.”  

In het UMC Utrecht hechten we veel waarde aan de inbreng van patiënten binnen de zorg, maar de meeste vertegenwoordiging komt van patiënten binnen de planbare zorg. De acute zorg, waar de traumapatiënten een uitgesproken groep van is zijn hierin ondervertegenwoordigd. Kim Weistra, van het Civiel-Militaire Expertisecentrum voor Traumazorg: “Deze kennis en ervaringen van traumapatiënten zijn heel erg waardevol, want zo kunnen we de traumazorg blijven verbeteren. En kijken welke vorm van patiëntparticipatie bij iemand past. Een bijeenkomst als deze is een mooie vorm van patiëntparticipatie!”  

Unieke positie in Nederland 

Het UMC Utrecht onderscheidt zich als traumacentrum op het gebied van acute traumazorg en onderzoek. Naast dat het een level 1 traumacentrum is, zijn er ook het Calamiteitenhospitaal, het Centraal Militair Hospitaal, het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC) en het civiel-militaire expertisecentrum voor traumazorg (CETC).  

Traumapatiënten vertellen hun verhaal  

Eline, zelf traumapatiënt, deelde tijdens de bijeenkomst haar indrukwekkende verhaal. Zij raakte zwaargewond tijdens de bekende tramaanslag. Zij vertelde openhartig over de aanslag, haar verwondingen en het intensieve herstelproces. Haar verhaal raakte iedereen diep, en de zaal was in eerste instantie muisstil, waarna een mooi gesprek op gang kwam. 

Een andere traumapatiënt vertelde ook over haar trauma. Ze werd als tiener bijna vier jaar geleden in de nacht zomaar neergestoken. Ze ontving een schadevergoeding en doneerde deze aan haar eigen traumachirurg Mark van Baal via Stichting Vrienden van het UMC Utrecht. Van dit geld is nu een onderzoek naar complicaties na trauma gestart waarvoor een promovendus is aangesteld.  

Samen kijken naar de toekomst van trauma 

Op dit moment is er voor traumapatiënten, mede door het diverse aspect van de verschillende letsels, geen goed werkende patiëntenvereniging. Het UMC Utrecht organiseerde deze bijeenkomst in samenwerking met Stichting Vrienden van het UMC Utrecht, waarbij traumapatiënten en hun naasten toch met elkaar in contact konden komen en ervaringen delen. Er is gesproken over hoe zij deze ervaringen kunnen inzetten om de traumazorg te verbeteren. De bijeenkomst eindigde met een borrel waar nog lang met elkaar gesproken is over ieders ervaringen, de waarde van contact tussen lotgenoten en over de behoefte en het belang om dit vaker te organiseren.